Dende o Equipo de Dinamización da Língua Galega propuxéronnos facer un acróstico, unha composición poética ou normal na que as letras iniciais de cada verso ou oración, lidas en sentido vertical formarán o nome de cada neno ou nena, e en sentido horizontal falarán do outono.
Posteriormente queremos facer un libro de produción propia do que poderedes gozar na nosa biblioteca.
Un acróstico é unha composición poética na que a primeira letra de cada verso forma unha frase ou nome cando se agrupan en vertical. As palabras reveladas evocan a imaxe literaria, o concepto ou a dedicatoria do poema.
A expresión deriva das palabras gregas àkros, que quere dicir 'extremo' e stikhos, que quere dicir 'liña ou verso'. Aínda que o termo acróstico restrínxese a esta noción, existen variacións que se tamén popularizaron: o mesóstico, que leva as letras da palabra ou frase crave no medio, e o teléstico, que as leva ao final.
Tamén existe o acróstico alfabético que, como o seu nome indícao, forma cada verso para partir unha letra do abecedario, seguindo a orde convencional do mesmo.
Aparentemente, o acróstico puido ter a súa orixe na antiga Grecia, de onde tomaría o seu nome. Con todo, hai quen sosteña que se orixinou na literatura provenzal.
Os acrósticos fixéronse moi populares na lingua castelá a partir da publicación da traxicomedia A Celestina, atribuída a Fernando Vermellas e escrita cara a finais do século XV. Isto débese a que o autor incluíu un preámbulo escrito en acróstico.
Enhoraboa a todos e a todas polo resultado. O podedes ver no seguinte vídeo.
Güino
