ACRÓSTICO DO OUTONO

Dende o Equipo de Dinamización da Língua Galega propuxéronnos facer un acróstico, unha composición poética ou normal na que as letras iniciais de cada verso ou oración, lidas en sentido vertical formarán o nome de cada neno ou nena, e en sentido horizontal falarán do outono.

Posteriormente queremos facer un libro de produción propia do que  poderedes gozar na nosa biblioteca.

Un  acróstico é unha composición poética na que a primeira letra de cada verso forma unha frase ou nome cando se agrupan en vertical. As palabras reveladas evocan a imaxe literaria, o concepto ou a dedicatoria do poema.

A expresión deriva das palabras gregas  àkros, que quere dicir 'extremo' e  stikhos, que quere dicir 'liña ou verso'. Aínda que o termo  acróstico restrínxese a esta noción, existen variacións que se tamén popularizaron: o  mesóstico, que leva as letras da palabra ou frase crave no medio, e o  teléstico, que as leva ao final.

Tamén existe o  acróstico alfabético que, como o seu nome indícao, forma cada verso para partir unha letra do abecedario, seguindo a orde convencional do mesmo.

Aparentemente, o  acróstico puido ter a súa orixe na antiga Grecia, de onde tomaría o seu nome. Con todo, hai quen sosteña que se orixinou na literatura  provenzal.

Os  acrósticos fixéronse moi populares na lingua castelá a partir da publicación da traxicomedia A Celestina, atribuída a Fernando Vermellas e escrita cara a finais do século  XV. Isto débese a que o autor incluíu un preámbulo escrito en  acróstico.

Enhoraboa a todos e a todas polo resultado. O podedes ver no seguinte vídeo.

Güino